بازدید امروز :14
بازدید دیروز :1
کل بازدید :25154
تعداد کل یاداشته ها : 8
103/9/2
6:49 ع
سال 78 بود و من اوج مشکلاتم در قم. یکی از دوستان صمیمی آن روزگارم حسین ناظری بود. دوستی داشت که تخلیع روح میکرد. حالا تخلیع روح چیست خودم هم دقیقا نمیدانم همینقدر میدانم که برخی میتوانند روحشان را با اختیار خویش به منطقه ای بفرستند یا وارد عوالمی شوند که تفصیلش الله اعلم.
شبی از شبها آقای ناظری دوستش را دعوت کرده بود و دوست دیگرم مهدی بخشیان نیز حاضرِ آن جلسه بود. با آنکه من در آن جلسه نبودم مهدی یاد گرفتاری من افتاده بود و از آقایی که تخلیع روح میکرد و در آن لحظه با روح مرحوم محمد حسین تخته فولادی ارتباط گرفته بود پرسیده بود که الف ن چرا اینقدر گرفتار است. مرحوم تخته فولادی گفته بود چون دوستت توکل ندارد.
اکنون پس از 14 سال تازه میفهمم منظور مرحوم تخته فولادی چه بوده است. بلب آنکس که به خدا توکل داشته باشد راه میانبر برای خود نمی تراشد یئسف ئار بر مصائب صبر میکند و هیچگاه با تظاهر راه نارفته را رفته نشان نمی دهد. ممکن است راه های مجازی از قبیل پنهان کاری و دروغ چند روزی مشکل انسان را قابل تحمل کند اما دوباره همان مشکل با مشکل دیگری توأم شده و اثر بذتری خواهد داشت و همین است مفهوم وعده الهی که "وعده شیطان جز دروغ چیز دیگری نیست و ما یعدهم الشیطان الا غرورا" باری کسی که که بخدا توکل کرده بر شرایط موجود صبر کند و برای برون رفت جز حق نپوید داوند عمر و رندگیش را برکت واهد داد نه مثل الف بیچاره که علیرغم کوهی از استعداد در جایگاه واقعی خویش نیست و البته کسی جز ویش را ملامت نکند و لا یلومن الا نفسه.
